Total Blocking Time (TBT) is een belangrijke webperformance-metric die meet hoeveel tijd een webpagina onbruikbaar is voor gebruikers tijdens het laden. Het focust op het deel van de laadtijd tussen First Contentful Paint (FCP), het moment waarop het eerste zichtbare element op een pagina verschijnt, en Time to Interactive (TTI), het moment waarop de pagina volledig interactief is. TBT telt alle periodes op waarin de pagina langere tijd, doorgaans 50 milliseconden of meer, niet reageert op gebruikersacties zoals klikken, scrollen of toetsenbordaanslagen. Deze metric is belangrijk om te begrijpen hoe responsief een website aanvoelt tijdens het laden.
Een hoge TBT geeft aan dat de pagina traag reageert op interacties, wat kan leiden tot frustratie, verhoogde bouncepercentages en een minder positieve gebruikerservaring. Gebruikers ervaren de pagina als traag of “vastlopend”, zelfs als de content visueel al zichtbaar is. Voor bedrijven betekent dit dat potentiële klanten mogelijk afhaken voordat ze de gewenste acties uitvoeren, zoals een aankoop doen of een formulier invullen.
Het optimaliseren van TBT kan op verschillende manieren worden bereikt. Het verkleinen en optimaliseren van zware JavaScript-bestanden is vaak een eerste stap, omdat grote scripts de hoofdthread van de browser blokkeren. Daarnaast kan het verminderen van het aantal externe scripts, het asynchroon laden van niet-kritische code, en het gebruik van moderne code-splitting technieken helpen om de blokkeringstijd te minimaliseren. Door deze verbeteringen wordt de pagina sneller interactief en voelen gebruikers de website responsiever aan. Een lage TBT draagt niet alleen bij aan een betere gebruikerservaring, maar kan ook de SEO-prestaties verbeteren, omdat zoekmachines zoals Google steeds meer nadruk leggen op gebruiksvriendelijkheid en laadsnelheid als rankingfactoren.